Posted on 28th december 2008 by Ewout in Kirstenbosch
Elke zondagmiddag in de zomer is er in Kirstenbosch (de botanische tuinen vlakbij ons huis) een concert. Veel gerenommeerde Zuid-Afrikaanse artiesten treden dan op en vaak hebben we ze vanaf huis kunnen horen spelen. Vanmiddag liepen Annet en ik een rondje door de buurt en hoorden we weer een band spelen in Kistenbosch. We wisten niet wie het was, maar het klonk goed! Ik gooide een balletje op om erheen te gaan en Annet zag dat wel zitten. Dus we stapten in auto (schaam schaam.. het is maar 5 minuutjes lopen) en onderweg zagen we pittig wat geparkeerde auto’s langs de kant van de weg staan, zelfs in onze straat al. Annet vroeg zich hardop af of we toch niet beter konden gaan lopen, omdat er toch waarschijnlijk geen plek meer zou zijn. Ik vond dat iedereen dat dacht dus dat er waarschijnlijk bij Kirstenbosch zelf ook nog wel een plek zou zijn.
Bij het oprijden van het Kirstenbosch-terrein hing er een groot spandoek “concert sold out”. Annet vond dat het spandoek genoeg zei en dat we beter terug naar huis konden gaan. Zo eigenwijs als ik ben (jaaah jullie kennen me) zei ik “anders kopen we toch kaartjes voor Kirstenbosch zelf, misschien kunnen we daarmee ook wel het concert terrein op komen”. We hadden al eerder gehoord dat het concertterrein afgeschermd is en dat je zonder concertkaartje (die dus ook duurder zijn dan gewone kaartjes voor de botanische tuinen) niet binnen zou komen, maar ik had in mijn hoofd dat dit nog steeds Zuid-Afrika is en dat alle regels gebogen kunnen worden… “Misschien had die kerel wel opdracht gekregen om om 6 uur het spandoek ’sold out’ op te hangen” ging er door mijn hoofd. Mijn vermoeden over de parkeerplek bij Kirstenbosch bleek juist, er was nog plek! Bij de kassa hing eveneens ‘concert sold out’ op het glas. Ik kocht dus 2 goedkope kaartjes voor de tuinen en Annet en ik liepen richting het concertterrein.
Bij het concertterrein stonden hekken die ongenodigde gasten buiten moest houden. Er probeerden een paar jongens naar binnen te komen door met de bewaakster te praten maar die bleef haar hoofd schudden en de jongens dropen af.
Mijn beurt! Ik legde haar uit dat ik kaartjes had voor de tuinen, maar dat ik al veel mensen weg zag gaan bij het concert, dus of wij niet naar binnen konden. Zij legde mij op haar beurt uit dat de concertkaartjes 70 Rand per stuk kostten en dat ik kaartjes had voor 28 Rand en dat ze ons dus niet naar binnen kon laten. Ik vertelde haar dat ik het verschil in prijs best met haar wilde verrekenen waarop ze vroeg.. ‘How much?’. Ik bood haar 100 Rand voor ons tweeen en ze knikte vrij snel dat dat goed was. Ik stak het briefje van 100 Rand (ongeveer 8 euro) tussen de kaartjes en gaf ze aan haar. Annet die geen flauw benul had wat ik had geregeld, stond een stuk achter me en reageerde verbaasd toen ik opeens naar binnen liep en haar gebaarde mee te lopen.
Al lachend liepen we het terrein op en gingen we vlakbij het podium staan, waar Shaun Morgan en zijn band Seether aan het spelen waren. Kwa muziek- en zangstijl had het redelijk wat weg van Nirvana dus dat viel goed in smaak Na een uurtje was het concert afgelopen en zijn we weer naar huis gegaan.
Foto’s zet ik er morgen bij! Heeft iets langer geduurd, maar bij deze nog de foto’s!
Ik vond op YouTube nog wat filmpjes van het Kirstenbosch concert begin 2008 waar Seether/Shaun Morgan toen ook optrad, zie hier en hier
Kerst in Zuid-Afrika werkt net iets anders dan in Nederland. Ten eerste hebben ze hier maar één kerstdag, de dag erna hebben ze wel vrij maar noemen ze ‘Boxing day’ of ‘Day of Goodwill’. Boxing day komt uit Engeland, waar ze op ‘2e kerstdag’ altijd bokswedtrijden houden. Maar goed.. officieel hebben ze dus maar 1 kerstdag: ‘Christmas day’.
We zouden ’s morgens rond 11 uur een champagne ontbijtje hebben bij Elizabeth beneden en daarna richting Scarborough gaan, waar Maya en Lucien, vrienden van de kerk in een vakantiehuisje aan het strand verbleven. Het ontbijt begon alleen ietsje later, want we moesten wachten op Elizabeth’s dochter Anne. Die kwam uiteindelijk rond een uurtje of 12 met haar kersverse vriend Francois, en hun 3 versierde hondjes (gouden strikjes aan hun halsband) aanzetten. Het ontbijt werd dus een brunch…
Na een paar glazen champagne -gemixt met jus d’orange- gingen we aan tafel en vierden we op traditionele Zuid-Afrikaans-Engelse wijze kerst. Halverwege het eten moesten we de ‘Christmas crackers’, een soort van grote kartonnen toffees, die voor ons lagen vastpakken (de ene helft van de cracker in je rechterhand, die van je buurman in de linkerhand, met de armen gekruist) en na aftellen uit elkaar trekken. De buitenstenste delen van de cracker kwamen van het middelste gedeelte af, in dat middelste deel zaten briefjes met een grappige vraag en antwoord erin, een papieren kroon en nog een klein onzindingetje. Na het eten was het tijd voor ‘Father Christmas’, het gedeelte waar iedereen de cadeautjes van onder de boom krijgt met zijn of haar naam erop. De kerstman had voor ons onder andere een lekker doosje Belgische chocola onder de boom gelegd
Na het ontbijt zijn we richting Scarborough gereden. Scarborough is een klein dorpje zo’n drie kwartier rijden ten zuiden van Kaapstad. Daar aangekomen ontmoetten we de ouders en tante van Maya, die oorspronkelijk Nederlands zijn maar al ruim 30 jaar in Zuid-Afrika wonen. Onderling spreken ze nog veel nederlands, met een beetje Afrikaans er doorheen, dus ze vonden het leuk om met ons ook nederlands te praten. Na even gekletst te hebben zijn we met Maya, Lucien en hun baby Sienna een rondje gaan lopen over het strand. Daarna hebben we lekker gegeten en nog wat gekaart. ’s Avonds hebben we ons nog vergaapt aan de sterrenhemel die vanaf daar, omdat er zo weinig licht in de omgeving is, ontzettend mooi konden zien. We zagen wolken van sterren en om de haverklap zagen we er een paar uit de lucht vallen Om 11 uur ’s avonds zijn we naar huis gegaan en lekker naar bed gegaan.
Tweede kerstdag hebben we lekker uitgeslapen. ’s Middags zijn we naar Clifton gegaan om op het strand nog even van het lekkere weer te genieten. Na een paar uurtjes op het strand zijn we weer naar huis gegaan en hebben we gebraaid. ’s Avonds nog even een dvd’tje gekeken (What happens in Vegas) en daarna naar bed gegaan.
Eigenlijk zouden we vorig week al naar Robbeneiland gaan, maar we waren het allebei glad vergeten. Ik realiseerde het mij pas toen ik de bericht aan het schrijven was voor de blog. Ik was een beetje chagarijnig over het feit dat we het vergeten waren, maar Ewout zei dat we gewoon gingen proberen ons geld terug te krijgen. Daarom gingen we vorig week zondag weer naar Waterfront, tevergeefs, zij wilden ons geld niet terug geven en we konden ook geen korting krijgen. We moesten maandag maar terug komen, dan zou de manager er zijn. Dinsdag was het een feestdag hier, dus zijn we weer naar Waterfront gegaan. gelukkig lukte het nu wel, we kregen ons geld terug en konden nieuwe tickets kopen voor de 19de.
Dus afgelopen vrijdag zijn we naar Robbeneiland geweest. ‘s Morgens om 09.00 uur vertrok de boot. We waren het dit keer niet vergeten en waren op tijd. We hebben boven op het plekje kunnen veroveren. Het zonnetje scheen een beetje tussen de wolken door en met een vest aan was het best aangenaam op de boot. Na een half uurtje waren we op Robbeneiland….
Vanaf de boot gingen we gelijk de bus in en kregen een rondrit over het eiland. Na een rondrit van ongeveer een half uur werden we afgezet bij de gevangenis waar o.a. Nelson Mandela 20 jaar heeft vastgezeten. Een oud-politieke gevangene leidde ons door het complex heen en vertelde over hoe het dagelijkse leven er aan toe ging. We vertellen na de kerst nog wat meer over alles wat we gezien en gehoord hebben, inclusief foto’s. Nu gaan we eerst even gezellig een kerstfilmpje kijken
Vanavond hebben we weer eens een pizza’tje besteld bij Butler’s. Ze bezorgen keer op keer de lekkerste pizza’s van heel Kaapstad (en de wereld als je het mij vraagt). Maaar… vanavond viel het me pas op hoe ze mijn achternaam op de bon neerzetten die ik nota bene de eerste keer nog gespeld heb ook… Wilde het even met jullie delen
Omdat we vandaag zo lekker bezig waren om de weblog weer aan te vullen, heb ik ook meteen wat nieuwe dingetjes toegevoegd! Je kunt je nu bijvoorbeeld inschrijven om automatisch een mailtje te krijgen als we wat nieuws bloggen! Als je dit wilt, vul dan rechtsboven je e-mailadres in en klik op ‘verstuur’. Je kunt je ook altijd weer uitschrijven, maar dat wil je natuurlijk niet!
We hebben nog wat andere dingetjes aangepast maar daar zal ik jullie niet mee vermoeien..
Woensdagavond zijn we uit eten geweest met het groepje vrienden van de kerk. (Small group) We waren naar restaurant ‘Greens’ geweest. We hebben heerlijk gegeten en het was erg gezellig.
We kregen nog een chocolaatje van een van hen met een persoonlijk kaartje erbij, heel lief. Hieronder staat wat er voor persoonlijk tekst op het kaartje stond:
Mijn tekst was: ‘May this Chrismas be one that you never forget. May God guide you, love you and continue to bless you as you enjoy Him and discovering this beautiful city! Pray you and Ewout have a very special sunny Christmas together.’
Ewout’s tekst was: ‘Pray you and Annet have a wonderful time in Cape Town over this Christmas season. May business continue to grow, expand and develop in ways you could have never imagined. May this Christmas be filled with laughter, fun and wonderful memories.’
Deze week was het ook erg druk op mijn werk. Dinsdag hadden we een uitje met de pleegkinderen, we gingen naar Mnandi Beach in Mitchells Plain. Daar hadden ze een zwembad voor het strand liggen, dus de kinderen konden zich volop vermaken in het water. Ik heb zelf niet gezwommen, want ondanks dat het wel lekker weer was stond er ook erg veel wind. Het was een leuke, maar ook wel drukke dag met 14 kinderen om je heen.
’s Avonds thuisgekomen had ik pas door dat ik flink verbrand was op mijn bovenrug. Na wat after sun lotion werd wel ietsje beter, maar het deed flink zeer. Daarom vroeg ik aan Ewout op een paar komkommerschijfjes op mijn rug te leggen, maar Ewout bedekte alles met komkommer.
Woensdag en donderdag hadden we een Holiday Program. Van 10.00 tot 13.00 uur konden kinderen komen spelen bij Fatima, een opvangmoeder in Hanover Park, die met 14 pleegkinderen in huis heeft. Er kwamen ongeveer 75 kinderen!! De kinderen konden zich vermaken met domino, hoelahoeps, een tekenwedstrijd en dansen op de muziek. Best grappig om te zien hoe die meisjes met hun heupen draaien, net alsof ze in de kroeg staan!
En zodra ik mijn fototoestel in mijn handen had, wilde iedereen op de foto. Ik heb er een aantal geselecteerd…
Donderdagmiddag ben ik wat eerder naar huis gegaan, ik had echt koppijn van die drukke kinderen. Ik ben even op bed gaan liggen en ’s avonds was ik er weer.
Zondag na de dienst hebben we eerst wat gedronken in het cafe boven de kerk en om half 12 zijn we naar een opdragingsdienst geweest. Een echtpaar van onze small group, Maya en Lucien lieten hun dochter, Siena opdragen. (Voor de mensen die niet weten wat opdragen is, je bedankt God voor je kindje en vraagt of Hij het kindje wil zegenen en de ouders te helpen bij de opvoeding.) Het was apart van de kerkdienst, waarbij alleen kennissen, vrienden en familie aanwezig waren. Dat maakte het wel speciaal. (Normaal gesproken gebeurt het in de dienst waarbij vaak meerdere kinderen tegelijk worden opgedragen. In dit geval kwam dit beter uit, ook omdat Siena de enige baby was die nu werd opgedragen.)
De rest van de zondag hebben we nog wat geshopt in het Waterfront en genoten van het zonnetje. Ewout heeft weer wat leuke zomerkleding erbij en ik een truitje. We hebben ook tickets gekocht voor Robbeneiland. Daar zouden we gisteren heen gaan, maar we zijn het glad vergeten. Morgen gaan we nog even proberen om het ticket om te zetten, maar waarschijnlijk zijn we gewoon ons geld kwijt.
ging er door mijn hoofd. Mijn vermoeden over de parkeerplek bij Kirstenbosch bleek juist, er was nog plek! 
Bij de kassa hing eveneens ‘concert sold out’ op het glas. Ik kocht dus 2 goedkope kaartjes voor de tuinen en Annet en ik liepen richting het concertterrein.
