Het heeft even geduurd voordat dit op de blog kwam.. maar beter laat dan nooit
Zoals jullie weten ben ik even ruim een week terug geweest in Nederland. Ik vloog zondag 23 november vroeg in ochtend terug naar Amsterdam, met een rechtstreekse vlucht van KLM. Het toestel had eigenlijk om 00:20 moeten vertekken, maar toen Annet en ik op het vliegveld aankwamen om kwart voor 10, zagen we op de borden dat het toestel minimaal met 2 uur vertraging zou gaan vertrekken. Na navragen bleek dat te komen doordat het vliegtuig bij vertrek uit Nederland vertraging had opgelopen vanwege het extreme weer: de vleugels moesten namelijk ‘ijsvrij’ gemaakt worden voor vertrek.
Na ingechecked te hebben en nog een drankje bij een barretje besloten we -vanwege de vertraging- toch nog even terug naar huis te rijden. Annet was erg moe en ik kon het haar niet aandoen om haar te laten wachten en dan alleen naar huis terug te laten rijden. Even later stapten we dus in de auto en een kwartiertje later (11 uur ongeveer) ploften we thuis weer op de bank. Ik probeerde een taxi te regelen om me rond half 1 weer richting vliegveld te brengen, maar bij de bedrijven die ik probeerde te bellen kreeg ik half slapende mensen aan de telefoon die me vertelden dat dat niet meer ging lukken. Gelukkig was Elizabeth (onze huisbaas) nog wakker en zij, de schat, bood aan om me een slinger te geven. Even over twaalven stapten we dus weer in de auto en reed ik, in Elizabeth’s auto dit keer, samen met haar en Annet weer naar het vliegveld.
Uiteindelijk vertrok het vliegtuig om 3:00 uur, maar gelukkig stond de wind gunstig en werd de verwachtte vluchtduur bijgesteld naar 11 uur en 10 minuten, 40 minuten sneller dan gepland dus. 2 stoelen naast me in het vliegtuig (de stoel naast mij was leeg) zat een man die van alles in zijn leven gedaan had. Hij had gewerkt voor een oliebedrijf in Nigeria, wegen gebouwd in Zuid-Afrika, piloot geweest, de wereld gezien en nu was hij schipper bij een exportbedrijf. Genoeg om over te praten! De vlucht ging dus snel en om half 1 NL tijd kwam ik aan op Schiphol, waar Gerben (thanks!!) met mijn neefje Gabriel mij opwachtte.
Na lang wachten op mijn koffer bij de bagageband, en alle andere passagiers te hebben zien vertrekken met trolleys vol koffers, besloot ik bij de KLM informatiebalie te vragen waar mijn koffer bleef. Ik kreeg te horen dat alles al afgeladen was en moest een formulier invullen voor nazending. Eidenlijk aangekomen in de aankomsthal liepen we richting parkeergarage en ging mijn telefoon over. KLM aan de telefoon! Ze hadden m’n koffer gevonden dus of ik terug wilde komen om hem op te halen. We schoten een man met KLM op zijn jas aan en vroegen hem waar ik heen moest om terug te kunnen komen bij de bagageband. De vriendelijke Marrokkaan keek op zijn horloge en bood aan om me naar de plek te brengen waar ik terug naar binnen kon komen. Daar eenmaal aangekomen moest ik door een paspoort controle en kon ik naar een KLM loket waar mijn koffer zou zijn. De loketbediende besloot dat het nog maar kort terug was dat ik gebeld was, dus dat mijn koffer hoogstwaarschijnlijk nog bij de bagageband zou staan. Bij de bagageband bleek dat niet het geval dus liep ik weer naar de balie waar ik eerder het formulier had ingevuld. Toen stond opeens de dame die ik net bij het andere loket had aangesproken naast me met mijn koffer.. “Sorry, ik had hem toch wel staan…” zei ze. Al met al een uur later dan gepland konden we dus toch eindelijk MET mijn koffer richting Hoorn. Buiten sneeuwde het als een malle en vanuit de auto zagen we witgesneeuwde velden. Best een contrast als je een dag daarvoor nog in je t-shirtje en korte broek buiten liep!
In Hoorn aangekomen heb ik even een kopje koffie gedronken bij mijn ouders (m’n logeerplek) en daarna snel naar Arjen en Irene gegaan. Arjen (broer van Annet) was jarig en wist niet dat ik die dag al terug zou zijn, dat was dus een leuke verassing. Bij hen hebben we via de webcam uitgebreid geskyped met Annet die er op die manier toch ook een beetje bij was. Hierna ben ik naar Danny gelopen die vlakbij woont want die had me via SMS al een week lang gestalked dat zijn internet het weer eens niet deed en wat hij moest doen… Na een kwartiertje pielen had hij weer internet en zijn we langs de Pejo gegaan om wat lekkere Nederlandse snacks te halen en naar binnen te werken. Thanks Danny! Hou je internet in ieder geval draaiend tot januari anders moet je even zonder doen!
Maandag zijn Arno en ik begonnen om de stand voor de beurs uit te breiden. We hadden dit keer 21 vierkante meter en de ZoekWekker stand is gebouwd voor 12 m2 dus er was werk aan de winkel. Maandag en dinsdag zijn we dus flink aan het klussen geweest (zagen planken, lijmen latjes, schilderen etc) en woensdag konden we met de stand richting Utrecht om de boel op te bouwen. Woensdag en donderdag zijn we in Utrecht druk bezig geweest om alles netjes te krijgen, vrijdag begon de beurs. Gelukkig hadden we, dankzij Arno en Marieke, pittig wat hulp-standbemanning en hoefden we onze ZoekWekker praatjes niet met z’n tweeen te doen. Ik weet niet meer alle namen, maar bedankt!! Ook altijd goed om leuke meiden met een mooi ZoekWekker shirt aan te zien.. dat staat erg goed
Zaterdagmiddag kwamen ook Terence en Glen nog helpen op de beurs, jullie ook bedankt! We hebben daarna nog even gezellig wat gegeten met z’n allen en daarna zijn Glen en ik nog even wezen ‘Wii-en’ bij Terence thuis. Terence, sorry dat ik je met bowlen heb moeten inmaken. We doen het een keer over Ook leuk om Esther met haar zwangere buik te kunnen zien!
Zondag ’s middags na de beurs konden we met een tevreden gevoel weer beginnen aan het aftuigen van de stand. Marc kwam ondertussen naar Utrecht, om daarna samen naar het concert van Pete Murray (Australische singer/songwriter) in Amsterdam te gaan. Eerst even lekker gegeten bij een Italiaan vlak bij het Leidse Plein en daarna richting de Melkweg om Pete zijn ding te zien doen. Het concert was fantastisch en vooral de gitarist trok veel aandacht: hij had erg veel plezier en pakte alle kansen om gepassioneerd zijn solo’s aan de rand van het podium ten gehore te brengen. Helemaal geweldig! Na het concert nog even de setlist gevraagd en de gitarist deze laten signeren. In de auto naar Zaandam besloot een bocht met vrij diepe kuil erin nog even om de auto van Marc toe te takelen. Met een vrij harde knal brak (zo hoorde ik later van Marc) de stabilisatorstang. Volgende keer toch weer de trein, right Marc! Na nog een paar drankjes bij Marc thuis had ik de trein van 10 voor 1 richting Hoorn terug.
Op YouTube zijn ook nog wat filmpjes van het concert te vinden, zoals hier en hier
Maandags hebben Arno en ik de boel weer met een busje van RightRent (goed verhuurbedrijf ) richting Lutjebroek gebracht, onze ’stalling’ in de schuur van Marieke’s ouders, ideaal! ’s Middags nog even boodschappen gedaan voor Annet, die een lading pepernoten, gevulde speculaas, gevulde koeken en nog wat meer had besteld. Ook nog even snel een senseo apparaat gekocht en wat zakken koffiepads gehaald om mee te nemen. Hierna nog cadeautjes voor Helma (vriendin van Annet die jarig was geweest) afgeleverd, gegeten bij mijn ouders en ’s avonds naar de Waterkers gegaan om de douchestang (waar een onderdeel van afgebroken was) te vervangen. Het was goed om te zien dat de 3 Polen die in ons huis zitten het erg netjes houden! Daar zijn we natuurlijk erg blij mee… Na dit bezoek nog even gezellig een paar kopjes koffie bij onze buurvrouw gedronken en bijgekletst.
Dinsdagochtend 2 december vloog ik weer terug naar Kaapstad… Ik moest rond 8 uur ’s morgens op Schiphol zijn voor mijn vlucht om 10 voor 10, dus ik besloot om de trein vanaf Hoorn te pakken om niemand voor mij in de file te hoeven laten staan. Om 7 uur brachten mijn ouders mij naar station Hoorn, pakte ik de rechtstreekste trein naar Schiphol en checkte ik om 8 uur in. De vlucht vertrok gelukkig zonder vertraging en ’s avonds om half 11 ZA tijd (+1 uur) kwam ik weer aan in Kaapstad. De koffer kwam dit keer als een van de eersten van de band en ik kon snel naar Annet die op me stond te wachten. Weer ‘thuis’, met lekker warm weer!
Het was leuk om velen van jullie weer even te zien. Pa & ma nogmaals bedankt voor het mogen logeren! We hebben elkaar weinig gezien, maar het was evengoed gezellig!