InKaapstad blog

Iedereen die reacties geplaatst heeft bij de vorige berichten, bedankt! Op die manier is het voor ons ook leuk om berichtjes te blijven plaatsen! En dan weten we dat de blog gelezen wordt door jullie. We horen wel van mensen dat ze het leuk vinden om ook de reacties te lezen van iedereen, wij vinden dat ook leuk!!!! Als we terug zijn van ons avontuur hier maken we van de blog een boek en dan is het leuk als we jullie reacties ook later nog terug kunnen lezen. Dit berichtje stond al een tijdje klaar maar we hebben gewacht tot er wat meer reacties kwamen op de andere berichten… Helaas weten we nu nog steeds niet hoe jullie je onder het weer in Nederland houden! Jullie kunnen het nog goedmaken

En iedereen die via de ‘gewone’ post een kerstkaartje naar ons heeft gestuurd ook bedankt!

Vorig weekend zijn we weer eens op pad gegaan om wat meer van het land te bekijken. Zaterdags zouden we eigenlijk al naar het noorden gaan rijden, maar we zaten zo diep in de reisverhalen van Robbert en Myrna in Australië / Nieuw Zeeland (robbertenmyrna.waarbenjij.nu) dat het wat laat werd. We besloten dus om dichterbij huis te gaan kijken: het Newlands Forest dat op 3 minuten rijden ligt. We hebben een heerlijk rondje van zo’n 2 uur gelopen door het bos dat aan de rug van Devil’s Peak ligt. Ook wat mooie foto’s gemaakt natuurlijk!

Afgelopen zondag hebben we op de TomTom een kustplaatsje in het noorden opgezocht en hem erheen laten navigeren. Eenmaal aangekomen in Vredehoek, zo’n 170km vanaf Kaapstad, bleek het plaatsje toch niet helemaal aan de kust te liggen. De hoofdweg liep dwars door de binnenstad van het plaatsje en was compleet verlaten, dus besloten we op zoek te gaan naar het meest dichtbije strand. Opeens zag ik een bordje ‘Tietiesbaai 20km’, dat klonk goed! Vol gas dus die kant op, want Annet zat ondertussen op hete kolen voor een toiletstop.

Vlak voor Tietiesbaai bleek een ander dorpje te liggen: Paternoster. Een eettentje langs de weg zag er gezellig druk uit dus wij besloten om daar even te gaan lunchen. Langs de weg stonden mannen levende kreeften te verkopen, die ze aan iedere voorbijgaande auto lieten zien. Tijdens de lunch konden we ons Afrikaans weer een beetje oppoetsen, aangezien de bediening ons daarin bleef aanspreken. Een tafeltje naast ons dacht ik Nederlands te horen dus ik vroeg wat er in Paternoster te zien was, omdat het zo druk was. De mensen bleken in Zuid-Afrika te wonen, maar van oorsprong wel Nederlands te zijn. Nog een tafeltje verder zaten hun vrienden uit Nederland, vandaar dus de gesprekken in het Nederlands. Een van de mannen vertelde dat er eigenlijk niks te zien was in Paternoster, dat het gewoon een vissersdorpje was. Na de lunch zijn we dus doorgereden naar Tietiesbaai.

De asfalten hoofdweg ging over in een gravel weg met een ontzettend veel irritante ribbels erin. Onze nissan is geen 4×4 dus harder dan 30 was niet echt aan te raden… Een paar kilometer verderop kwamen we een soort tolhuisje tegen met slagbomen. Op het huisje hing een bord met de tarieven voor het bezoeken van het natuurgebied: 10 rand per persoon voor een dagkaartje. Er stonden een paar auto’s voor en achter ons bij de slagboom te wachten. De bestuurder van de auto achter ons stapte uit en liep naar het kantoortje toe, maakte even een praatje en de slagboom ging open. Tot onze verbazing liet hij iedereen doorrijden, we kwamen dus gratis binnen! Na nog een paar kilometer slingeren over de gravelweg, kwamen we langs campings aan het strand, een vuurtoren, duinen en uiteindelijk een punt waar we niet meer verder konden rijden. Hier hebben we de auto geparkeerd en even lekker van de zon genoten vanaf de rotsen aan het water. Na een uurtje besloten we bij de vuurtoren te gaan kijken waar we langsgereden waren, die bleek echter al dicht voor het publiek (sloot om 15:00, het was ondertussen 16:15) dus we gingen maar weer terug richting Kaapstad.

Zo’n 80 kilometer van Kaapstad af zagen we in de verte al de silhouette van de tafelberg opdoemen, erg mooi om te zien. Vlakbij Kaapstad zijn we bij Melkbosstrand van de snelweg afgegaan en hebben we even over het strand gelopen (is eigenlijk deel van Bloubergstrand) en in de duinen gezeten om van het uitzicht te genieten.

Rond een uurtje of 7 kwamen we op het fantastische idee om wat te gaan eten in Camps Bay dus we reden terug naar Kaapstad. Eenmaal in Camps Bay aangekomen bleek er een rugby wedstrijd aan de gang te zijn dus alle eettentjes en kroegjes zaten prop- en propvol. Na het nemen van wat zonsondergang foto’s zijn we dus toch maar thuis wat gaan eten…

Owja, we zijn net ook nog zo vrij geweest om wat mensen die zich nog niet geabonneerd hadden op onze automatische mailtjes, toe te voegen aan de mailing lijst! Heb je geen mailtje gehad over dit nieuwe berichtje, maar wil je dat voortaan wel? Schrijf je dan zelf in door rechtsboven op de pagina je e-mailadres in te vullen! Ow en als je geen mailtjes meer wil kun je je daar ook uitschrijven!