Afgelopen dinsdag zijn we met z’n drieën naar Stellenbosch geweest. Eerst zijn we naar het Cheetah Outreach Centre gegaan in Spier, waar we 10 minuutjes hebben rondgelopen en de cheetahs bekeken. De baby cheetahs die we de vorige keer gezien hadden, waren ondertussen uitgegroeid tot bijna-volwassen grootte! Het liep inmiddels tegen lunchtijd dus we naar het restaurantje van het Spier wine estate gelopen. Op het buitenterras hebben we aan het water van de vijver lekker in het zonnetje gelunched.
Na de lunch was het tijd om wijntjes te proeven! Omdat we toch al op het terrein van een grote wijnboerderij waren, liepen we naar het gebouwtje waar we wijn konden proeven. Peter en ik proefden een aantal wijntjes en kregen uitleg over de verschillende wijnen. Ik besloot een flesje rosé mee te nemen en we gingen op zoek naar een andere wijnboerderij.
Op weg naar Stellenbosch zag ik een bord langs de weg waarop wijnboer J.C. LeRoux verwees naar hun locatie. Omdat ik voor mijn aanzoek aan Annet ‘champagne’ van J.C. LeRoux had gekocht, en deze goed bevallen was, dacht ik dat het leuk was om daarheen te gaan. Een paar kilometer verderop kwamen we bij hun wijngaard aan. In een grote luxe ruimte, voorzien van tafels, banken en stoelen, konden we plaatsnemen om hun wijnen te proeven. Een vrolijke vrouw kwam ons telkens een wijntje inschenken, vertelde over de wijn en gaf ons vervolgens rustig de tijd om deze te proeven en op te drinken. We hadden hier erg veel lol.. zie de foto’s en (vooral) filmpje!
Na deze wijntjes vonden we het mooi geweest en zijn we terug naar huis gegaan. Woensdag was Peters laatste dag hier alweer en hebben we rustig aan gedaan. ’s Avonds hebben we hem naar het vliegveld gebracht! Het was erg gezellig om hem op visite te hebben, we hebben erg veel gelachen! Peter, bedankt! We zijn benieuwd naar je komende gastblog
Afgelopen maandag werden we om 6 uur ’s morgens opgepikt bij het Southern Sun hotel in Newlands om opnieuw de haaien op te gaan zoeken bij Gansbaai! Voor degenen die het vorige berichtje hierover gemist hebben: we waren een week eerder gegaan maar hadden geen haaien gezien, dus we konden (bijna gratis) een herkansing krijgen.. Dit werd dus die herkansing!
Enigszins pessimistisch stapten we na onze rit naar Gansbaai en ontbijtje in de boot richting Dyer Island, waar veel witte haaien op doortocht zich komen voeden met de zeehonden die daar op ‘Geyser rock’ rondhangen en zwemmen. Het weer was heerlijk en dus zaten we in ons t-shirtje op het bovendek van de boot te zonnen. Het aas werd uitgegooid en het wachten op haaien was begonnen. Zouden ze zich deze keer dan wel laten zien??
Na een half uurtje dook er opeens vanuit het niets een haai op, zette zijn tanden in het aas en besloot deze niet meer te laten gaan. Omdat het niet de bedoeling is dat de haaien het aas te pakken krijgen, trekt de bemanning deze altijd weg zodra de haai er te dicht in de buurt komt. Dit keer waren ze dus te laat en de haai trok het aas na enig rukken en sjorren van het touw af. Woohoo! Eindelijk kregen we waar we voor kwamen! Grote dikke witte haaien zwommen om de boot en iedereen stormde naar beneden om een wetsuit aan te trekken. Wij besloten nog even te wachten, vanuit een nog steeds pessimistische gedachte dat de haaien misschien straks wel weer weg zouden zijn.
Omdat de haaien (2 of 3) keer op keer toch op het aas af bleven komen en we al veel mooie foto’s en filmpjes hadden geschoten, vonden we dat het nu tijd was om ook de kooi in te gaan klimmen! De wetsuits gingen aan, de duikbrillen op en Peter, Annet en ik plonsten in de kooi in het water. Na een minuutje of twee diende zich weer een haai aan en wederom had deze het aas te pakken gekregen. Van onder water zagen we hoe de haai, pal voor ons (!!) aan het aas rukte. Om zijn geruk kracht bij te zetten, beukte hij met zijn achterlijf tegen onze kooi aan en konden we de haai praktisch aanraken! Na een seconde of tien kreeg de bemanning het voor elkaar om het aas uit zijn bek te trekken en zwom de haai verder. Weer boven water schreeuwde iedereen van de adrenalinekick die de haai ons bezorgd had! Nog een paar keer hierna kwam er een haai langs de kooi gezwommen, maar deze waren niet meer zo indrukwekkend als onze eerste encounter.. We besloten dus het water weer uit te gaan en ons weer om te kleden… wat ontzettend gaaf!
Uiteindelijk hebben we zo’n 3,5 uur op het water gedobberd voor we terugkeerden naar wal. Hier kregen we tijdens de lunch de film te zien die de videograaf had gemaakt en kregen we de mogelijkheid om deze te kopen voor R350. Omdat we de beelden die hij onder water had geschoten niet zo heel indrukwekkend vonden, besloten we het bij ons eigen materiaal te houden. We hoorden dat het al zo’n 10 dagen terug was dat er goed met haaien gedoken kon worden. De dagen ervoor waren er soms wel haaien, maar die bleven dan niet lang rondhangen. We hadden dus veel mazzel gehad!
Om omgeveer half 4 waren we terug in Kaapstad, moe maar zeer voldaan!
Afgelopen zondag was de allereerste dag tijdens Peters verblijf dat de Tafelberg er compleet onbewolkt en bijna windstil bijlag, dus dit was hét uitgelezen moment om naar boven te gaan. Het was te merken dat de kabelbaan al een flink aantal dagen geen dienst meer had gedraaid, want boven op de Tafelberg zag het zwart van de mensen. Gelukkig blijven de meeste mensen altijd op het eerste gedeelte van de berg, dus we liepen wat verder om de meeste toeristen te ontwijken. Voorbij de plek waar de wandelroutes naar beneden gaan (Platteklip Gorge en India Venster) gingen we aan de zuidelijke rand van de berg van het uitzicht genieten. Door het heldere weer konden we het hele Kaapse schiereiland bewonderen: van Simon’s Town, Hout Bay en Kommetjie, tot aan Cape Point duidelijk zichtbaar.
Na een kwartiertje zijn we teruggelopen en hebben we bij het restaurant wat gedronken. Terwijl Annet iets aan het vertellen was en een chipje in haar hand hield, bedacht een vogeltje dat dat een lekker tussendoortje was en greep hij deze in een vlucht uit haar vingers. Wat wilde je ook al weer zeggen Annet?
Hierna zijn we weer naar beneden gegaan en zijn we richting het strand gereden. We hebben een half uurtje in de zon op Clifton beach gezeten en zijn daarna tijdens zonsondergang bij La Med gaan eten. Na het eten reden we nog even naar Signal Hill (de ‘kont’ van Lion’s Head) waar je ’s avonds een prachtig uitzicht over Kaapstad en alle lichtjes hebt. Zie de foto’s!
Zaterdag 2 mei zouden we eigenlijk een herkansing doen van onze ’shark cage dive’ maar vrijdags kreeg ik een sms-je dat we om 9 uur pas opgehaald zouden worden. Omdat we ’s avonds naar de rugbywedstrijd Stormers-Chiefs zouden gaan en dus op tijd terug moesten zijn in Kaapstad, hebben we de shark cage dive omgeboekt naar maandag.
Nu konden we dus andere dingen gaan doen! Rond 12 uur reden we richting Cape Point en een krap uurtje later hebben we gelunched bij het Two Oceans Restaurant. We hadden allemaal een burger besteld, maar toen Annet’s burger als eerste bezorgd werd keken we even gek naar de creatie van een halve kilo groenten die er bovenop haar burger lagen… We hoopten nog stiekem dat Peter’s en mijn burger er normaal uit zouden zien maar helaas, deze waren ook voorzien van een groentenboom.
Na de lunch zijn we omhoog gelopen richting het uitzichtpunt van Cape Point: de vuurtoren. Hier hebben we tussen de hordes toeristen die er die dag waren even van het uitzicht genoten en wat foto’s gemaakt. Annet en ik keken er vanop dat het hier, net als de vorige keer dat we er met Mark en Youri waren, wederom windstil was! Normaalgesproken waait het daar erg hard! Even later zijn we teruggelopen naar de auto en hebben we bij Kaap de Goede Hoop nog wat foto’s gemaakt. Onderweg kwamen we nog wat struisvogels tegen en op de terugweg een hoop toeristen die er foto’s van maakten Ook kwamen we nog een ‘kudde’ bavianen tegen.
Op de terugweg naar Kaapstad zijn we langs Boulders Beach gereden om de pinguins te bekijken, uiteindelijk waren we om half 6 weer thuis. We hebben ons even snel omgekleed want we moesten snel richting het stadion in Newlands om ons plekje op de tribune in te nemen. Helaas werden de Stormers (de thuisclub van Kaapstad) door de Chiefs (een Nieuw-Zeelandse club) afgedroogd en liepen een paar Stormers ernstige blessures op. Een van de spelers brak zijn been en moest gespalkt van het veld afgereden worden, deze moet de rest van het seizoen missen. Ook brak er tussen 2 spelers nog een vechtpartijtje uit waarin rake klappen werden uitgedeeld. De scheidsrechter gaf de twee een waarschuwing en daar bleef het bij.. Gelukkig scoorden de Stormers vlak voor het eindsignaal nog een try (en de daaropvolgende conversion) waardoor hun eindscore nog nét iets beter werd: 14-28. Jammer maar helaas, ik heb de Stormers nog nooit mogen zien winnen! Na de wedstrijd hebben we nog gegeten bij ‘Forries’ en daarna zijn we naar huis gegaan.
Vorige week donderdag was het koninginnedag! Maar dat hebben jullie vast ook wel doorgehad Bij onze korte terugkomst in januari hebben we ons hier al op voorbereid door onze oranje shirtjes in de koffers te stoppen.. Nu mochten we ze eindelijk aantrekken! Ook Peter had een oranje shirtje meegenomen dus ’s morgens om 11 uur zaten we in vol ornaat in het zonnetje in de tuin. Met een biertje, foute hollandse muziek op de laptop en een beetje overschieten met een bal hadden we veel plezier.
Via het internet hoorden we even na twaalven van wat er in Apeldoorn gebeurd was en met afschuw lazen we de verhalen en bekeken we de foto’s en filmpjes van het gebeuren. De feeststemming was er daardoor bij ons wel even uit. We vroegen ons af of we nog wel door moesten gaan met vieren en wat er in Nederland zou gaan gebeuren. Omdat we zagen dat daar de festiviteiten (A’dam etc) enigzins versoberd doorgingen besloten we dat wij dat ook te doen.
We waren van plan om de tafelberg op te gaan en daar een paar biertjes te drinken, en het weer zag er veelbelovend uit. De dagen ervoor was het bewolkt en regenachtig maar nu was het lekker! Toen we in de auto richting de Tafelberg reden kwamen we er achter dat het aan die kant van de berg helaas bewolkt en winderig was, dus deed de kabelbaan naar boven geen dienst. Aan de voet van de Tafelberg hebben we kort genoten van het uitzicht en besloten we weer terug te rijden naar huis.
’s Avonds zijn we met een vriend (Mike) uit gegaan in Claremont, dichtbij huis. We hebben eerst een paar potjes gepooled bij Stones en daarna hebben we bij de discotheek eronder nog wat gedronken. Rond 1 uur vonden we het mooi geweest en zijn we naar huis gegaan!
