InKaapstad blog

Gisterochtend om half 10 kreeg ik eindelijk het telefoontje dat het geld op de rekening stond van Community Cars! Ze zouden hem nog even gaan wassen en dan kon ik hem met een uurtje ophalen. Ben dus meteen even naar beneden gelopen om Elizabeth te vragen of zij me een slinger wilde geven naar Diep River, waar de auto stond.

Toen ik naar buiten liep zag ik dat Elizabeth en haar tuinman met bezorgde gezichtjes naar de grasmaaier keken. Ik kwam er bij staan en kreeg de vraag “Heb jij verstand van grasmaaiers? Net deed hij het nog af en toe, maar nu doet hij helemaal niks meer!”. Ik zei dat ik niet echt verstand had ervan maar dat ik wel wilde kijken of ik het kon fixen. Ik keek naar het verlengsnoer dat er aan hing en zag dat er vlak bij de stekker tape omheen gedraaid was. Dat zie je hier wel vaker, omdat ze dan een Europese stekker aan het snoer vervangen hebben met een Zuid-Afrikaanse. Ik stelde voor om het apparaat even te proberen zonder het verlengsnoer ertussen en voila de grasmaaier snorde weer als een zonnetje. Niet echt rocket-science.. maar ze waren blij met me. Ik stelde voor om de draadbreuk in de kabel te repareren en vroeg Elizabeth of ze me naar Diep River wilde brengen om de auto op te halen. Dat vond ze een goede ruil en een half uurtje later reden we in haar auto’tje naar Diep River.

Bij Community Cars stond onze Nissan Sentra al glimmend op me te wachten. Na nog wat krabbels in het kantoortje kreeg ik de papieren en sleutels van de auto en mocht ik hem (jippie! eindelijk!) meenemen. Community Cars had hem al voor me op naam gezet dus dat hoefde ik allemaal niet meer te regelen gelukkig. Wel typisch trouwens, je hoeft hier helemaal geen bewijs van adres te tonen dus als ik een vals adres had opgegeven dan had ik nu flitskasten kunnen gaan negeren…

Maar goed.. voor de verzekering hier is het nodig om binnen 48 uur na het ophalen van de auto langs een soort garage te gaan om hem te laten inspecteren. Dat rapport wordt dan naar de verzekeringsmaatschappij gestuurd en zodoende weten ze van bestaande schades af. Tot die tijd ben je dus ook niet verzekerd. Gelukkig was de meest dichtbije garage in Wynberg, ongeveer anderhalve kilometer verderop op dezelfde Main Road als Community Cars zit, er kon dus ook weinig mis gaan onderweg.

Bij de garage (Glasfit) moest ik mijn gegevens op een formulier invullen, daarna liep er iemand een rondje om de auto heen en noteerde de autogegevens, of er bestaande schades waren, of er wel of geen radio in zit etc. Na ongeveer 3 minuutjes had hij alles op papier staan, moest ik even een krabbel zetten en kon ik weer weg.. Verzekerd!

Gisteravond reden we met Cory (de Amerikaan uit het gastenverblijf) naar het vliegveld. Omdat hij een paar dagen vrienden gaat bezoeken in Johannesburg, konden wij zijn huurauto die periode gebruiken. Rond half 9 kwamen we bij het vliegveld aan en Cory reed op het midden van de weg met vrij hoge snelheid (zo’n 100km/u)  op een splitsing in de weg af terwijl hij -zonder zijn bril op en in het donker- aandachtig de borden probeerde te lezen. De weg splitst zich daar in twee rijstroken in een bocht naar links, een middenberm en een rijstrook rechtdoor.  Omdat Cory sowieso wel van doorrijden houdt, dacht ik in eerste instantie dat hij de komende splitsing wel zag.. Even later besefte ik me dat hij alleen naar de borden keek en dus riep ik “Cory! Watch out!”. Pas toen zag hij de middenberm, stuurde naar links en trapte keihard op het rempedaal..

De wielen blokkeerden en de bocht bleek niet meer te halen dus we knalden met de rechtervoorkant tegen de stoep. Omdat de stoep ons terug beukte bleef de lantaarnpaal erachter ons bespaard. We stapten uit de auto en bekeken de schade. Ik had verwacht dat de hele rechtervoorkant in elkaar zou liggen maar de enige zichtbare schade was het wiel  dat niet helemaal rond meer was. Na enige inspectie van de auto en het terugzoeken van de afgevlogen wieldop bekeken we of rijden nog mogelijk was. Dat bleek vrij aardig te gaan dus we reden verder naar de vertrekhal een paar honderd meter verderop. Daar laadde Cory zijn spullen uit en besloot ik het reservewiel erop te zetten om veiliger terug naar huis te kunnen rijden. Ik denk dat de vooras van de auto krom is, want het stuur staat nu in de normale stand alsof je naar rechts stuurt.. Cory regelt het met het verhuurbedrijf zodra hij terug is, maar tot die tijd laten wij die auto mooi thuis staan!

Gelukkig hebben wij gisteren de knoop doorgehakt en besloten de Nissan Sentra uit ‘99 die we op het oog hadden (automaat, met airco, stuurbekrachtiging, electrische ramen en spiegels, centrale deurvergrendeling met afstandsbediening, startonderbreker en alarm, de hele mikmak! ) te kopen! Gisterochtend heb ik de auto even opgehaald en ben ik even langs de automonteur van Elizabeth gegaan om iemand met een professioneel oog er naar te laten kijken. Daar aangekomen keken een paar kerels even of alles onder de motorkap klopte en of de vraagprijs overeenkwam met de staat van de auto. Ook hebben we samen nog een blokje om gereden. Alles bleek dik in orde, ze dachten ook dat we de auto over een paar maanden weer makkelijk kunnen verkopen zonder er veel op te verliezen. Nu hoor ik al een paar mensen denken “met een witte blijf je zitten” (ik noem geen namen… Gerben ) maar dat gaat hier niet op, wit is Zuid-Afrika’s zilvergrijs!

Gistermiddag het geld overgemaakt en vanmiddag leek de overschrijving al voltooid dus waarschijnlijk kunnen we hem morgen ophalen! Nu nog even een verzekering regelen!