InKaapstad blog

Na lekker van het zonnetje genoten te hebben, wilden we toch nog wat doen vanmiddag. Wij zijn naar Kirstenbosch gereden. Kirstenbosch is een prachtig natuurgebied met botanische tuinen aan de voet van de tafelberg, op loopafstand van ons huis. We gingen toch maar met de auto en ik ging rijden. Ik reed voor het eerst en vond het doodeng. Het leek net alsof ik voor het eerst achter het stuur zat. Het schakelen ging voor geen meter, zat de hele tijd rechts te zoeken met mijn hand, de pook zit toch echt links hier. Ik was blij toen we er waren, ik had hele klame handjes.

We kochten 2 tickets om binnen te komen en liepen met een gids mee die hier en daar wat vertelde over wat we zagen. Dit hielden we na nog geen 5 minuten voor gezien en gingen zelf op pad. Ook al ben ik niet zo’n fan van het kijken naar bloemetjes en plantjes vermaakten we ons goed. We liepen wat rond en maakten her en der wat foto’s. Ewout is daarin wat fanatieker als ik… Vooral vogeltjes trekken Ewout’s aandacht. We hadden een prachtig mooi uitzicht en liepen langs mooie bloemen, plantjes en bomen. Onderweg kwamen we veel mensen tegen die lekker in het gras van het zonnetje aan het genieten waren, overal lagen kleedjes waar mensen mooi aan picknicken waren. Het zag er erg gezellig uit, maar wij liepen weer verder.

Na ongeveer anderhalf uur rond gelopen te hebben, moesten we gaan. Er moest nog bier gekocht worden… Ewout reed nu maar weer, gelukkig! Ik moet nog even wennen aan het drukke verkeer en aan de auto’s die je links en rechts voorbij schieten. Bij de slijterij aangekomen bleek het al gesloten te zijn, jammer voor Ewout. We zijn nog naar een andere slijterij gereden, maar die was ook al dicht. Dan maar weer richting huis. Thuis even de was van de lijn gehaald, de camera opgeborgen en daarna naar bar/restaurant Forresters Arms (”Forries”) gegaan.  Onder het genot van een burger hebben we naar een rugbywedstrijd gekeken. Ik begin er steeds meer van te snappen… Erg leuk om naar te kijken in elk geval, het blijft van begin tot eind spannend. (we hopen binnenkort nog een wedstrijd bij te wonen in het Newlands stadion voordat het seizoen is afgelopen) Nadat de wedstrijd was afgelopen, was het bijna leeg in het restaurant en niet lang daarna zijn wij ook lekker naar huis gegaan. We hopen dat er een beetje leuke films op tv zijn vanavond, we hebben helaas niet zoveel keus met maar 4 zenders…

Klik op de foto’s om ze te vergroten

Vanmiddag zijn we vrij impulsief naar Bloubergstrand gereden, het strand dat recht tegenover de Tafelberg ligt, aan de andere kant van de Table Bay (een soort van ‘Hoornse Hop’ van de Atlantische Oceaan ). Omdat we gisteren een TomTom met kaarten van zuiderlijk Afrika gekocht hebben, dachten we makkelijk erheen te kunnen rijden. Even invoeren met een paar tapjes, en de route stond op het scherm. Ideaal. Tot we gingen rijden… Wil je mijn ‘DomDom perikelen’ lezen, lees dan het verhaal onder de foto’s…

Eenmaal aangekomen in Blouberg vergaapten we ons vanaf een parkeerplaats over het prachtige uitzicht op Kaapstad, Table Bay en uiteraard de Tafelberg met zijn vriendjes Devil’s Peak en Lion’s Head. Ondanks het aanwezige zonnetje, zorgde een koude wind er toch voor dat het niet erg warm was. Even wat foto’tjes genomen en daarna dus maar weer in de auto gestapt. Even verderop zagen we langs de weg een eettentje zitten dus zijn we daar gestopt en hebben we uitgebreid gelunched. Hierna heeft TomTom ons (wel) succesvol naar huis weten te brengen.

Ik en mijn DomDom…
Ik had in Nederland al wel eens gezien hoe het TomTom-kastje vrij verwarrende instructies geven kon, maar mijn vertrouwen in het Nederlandse bedrijf oversteeg mijn ervaringen. De straat uit ging prima, de snelweg op ook nog… Maar eenmaal op de snelweg bleef hij maar ‘rechts aanhouden’ roepen in verband met naderende afslagen die we nemen moesten. Voor de eerste afslag (van de M3 de N2 op richting vliegveld) klopte dat als een bus. Maar daarna leek het apparaatje toch nét iets teveel gewend te zijn aan het rijden aan de RECHTERkant van de weg… Laten ze hier nou toevallig aan de LINKERkant van de weg rijden! De op- en afritten zitten dus ook aan de LINKERkant van de weg!!!

Even later zaten we op de snelste rijstrook van de 4 beschikbare op de N2 (helemaal rechts dus zoals de TomTom aangaf) en naderden we een uitvoegstrook die we volgens Annet, die op het schermpje het aantal meters zag aftellen, moesten hebben. Maar het apparaatje zei verder niks over de afslag en naar de meeste linker strook van de weg gaan was op dat moment absoluut onmogelijk vanwege het verkeer. Afslag gemist, TomTom bedacht een manier om het te fixen. De volgende afslag moesten we nemen en dan bij de eerste stoplichten een U-bocht om weer in te voegen op de N2. Na invoegen uiteraard weer direct uitvoegen op de afslag die we eerder gemist hadden en we zaten weer op de goede weg. Voor even…..

Het lieve apparaatje vertelde ons om dit keer links aan te houden op de weg die bestond uit 2 rijstroken. Gelukkig dacht ik, want er stonden pittig wat auto’s in de rij om de naderende afslag naar rechts te nemen! Terwijl Annet het kaartje op de TomTom nader bestuudeerde kwam zij echter tot de conclusie dat we toch echt rechts, en niet links moesten… Mijn wat afgezwakte, maar nog steeds redelijk sterke vertrouwen in het feit dat TomTom het toch niet 2x vlak achter elkaar mis zou hebben deed me besluiten om toch op de linkerstrook te blijven rijden. Dom dom dom. TomTom zat fout, Annet had het goed. In plaats van de M5 op, gingen we nu de N1 op, terug richting Kaapstad.

Op dat moment was ik in staat om het ding het raam uit te smijten. Ik vind dat een product OF goed moet werken, OF helemaal niet moet bestaan. Gisteren was ik nog een paar honderd euro rijker, wist ik nog wel redelijk zeker welke kant ik op moest en bleef het bloed gewoon onder m’n nagels zitten! Mensen met een TomTom hadden het me waarschijnlijk allang kunnen vertellen, maar ik ben tot de conclusie gekomen dat je beter op het kaartje kunt letten, dan de gesproken instructies op te volgen!! Toch?! Of snap alleen ik de aanwijzingen gewoon niet? Gelukkig zijn we uiteindelijk door goed naar de route op het schermpje te kijken toch bij Blouberg aangekomen.

Terwijl het buiten weer met bakken uit de hemel komt vallen, en er een paar sneetjes brood in het tosti-ijzer hangen schrijf ik maar weer even een berichtje.. We zitten ondertussen al weer 4 dagen in ons nieuwe huisje en het begint al echt een beetje thuis te voelen!

Toen we vorige week introkken probeerde ik uiteraard vrij snel uit of ik op het draadloze WiFi netwerk kon komen, dat beschikbaar zou zijn hier. Na een paar rondjes met de laptop door het appartement kwam ik er achter dat er 2 netwerken waren, maar beiden beveiligd en met een uiterst slechte ontvangst. Draadloos internetten leek dus toch niet mogelijk… Bij navraag bij de mensen op kantoor beneden bleek er helemaal geen draadloos netwerk te zijn… Maaaar… ze hadden wel een netwerkkabeltje in een kamertje beneden waar ik kon inpluggen om te internetten..

Nerd als ik ben had ik voor de zekerheid mijn eigen draadloze router uit Nederland meegenomen voor het geval ergens geen WiFi aanwezig zou zijn.. dat kwam dus goed van pas! ’s Avonds dus even uitgetest of ik via mijn router boven een sterk genoeg signaal zou krijgen, dat bleek perfect te werken en de volgende dag heb ik voorgesteld om de router permanent aan het kabeltje te hangen zodat ik normaal werken kan, dat was gelukkig geen enkel probleem. Nu voelt het helemaal als thuis.. ik heb verbinding met een draadloos netwerk die de naam ‘Waterkers’ draagt.. nét echt

Afgelopen weekend hebben we fantastisch weer gehad met veel zon, weinig wind en een temperatuur rond de 23 graden. Zaterdag hebben we vol verwondering toegekeken hoe het zwembad compleet automatisch gereinigd werd. Een soort stofzuiger die kraskras door het zwembad ging, maakte de bodem en zijkanten schoon terwijl de oppervlakte gereinigd werd door een waterstraal die in een filter spoot. Met een schepnet zelf ook nog even een handje meegeholpen door wat dwarrelende blaadjes eruit te vissen.. leuk hoor!

Gisteren zouden we naar Robben Island gaan, het eilandje waar Nelson Mandela en vele anderen politieke gevangenen in het apartheidstijdperk hebben vastgezeten. Toen we om ongeveer half 11 bij het V&A Waterfront aankwamen, waar de ferries richting Robben Island vandaan vertrekken, bleek dat het voor die dag al bijna helemaal vol zat. We konden eventueel nog mee om 3 uur maar dan moesten we wachten. Omdat we daarna eigenlijk Lion’s Head (berg naast de tafelberg) wilden beklimmen besloten we om de trip naar Robben Island nog even te laten zitten.

Om ongeveer half 1 stapten we in de auto richting Lion’s Head. Toen ik in ‘99 hier woonde, gingen we -bijna- elke week op woensdag na werk naar boven. Veel Kaapstadters proberen hun persoonlijke record ‘naar boven rennen’ te verbeteren, je komt onderweg dus ook mensen tegen die als een malle op weg naar boven, of beneden rennen… Onvoorstelbaar eigenlijk dat er nooit ongelukken gebeuren, veel gedeeltes van het looppad gaan vlak langs een diepe afgrond. Leuk voor Annet dus, die nog wel eens wat last van hoogtevrees heeft…

Ongeveer 10 minuten nadat wij begonnen met de klim vond Annet het eigenlijk al weer mooi geweest, het steile beginpad mishandelde haar kuiten en een paar keer zag ze het even niet meer zitten. Gelukkig zette ze, met de nodige minipauzes tussendoor, toch door en werd het een mooie klim! Ik heb deze keer in ieder geval ook een record gebroken: ik heb er nog nooit zó lang er over gedaan om Lion’s Head op te komen De komende maanden zal Annet haar record denk ik nog wel gaan verbeteren! Ook de vele spierpijnen die ze nu heeft in armen, buikspieren en benen gaan wel weer over… Zie de foto’s van ons op Lion’s Head!

Maandag zijn we op huizenjacht geweest, we hadden gisteren de eerste bezichtiging in een appartement in Newlands. Toen we ’s morgens rond 9 uur naar de auto liepen, zagen we 2 vage figuren/zwervers langzaam onze kant op lopen. Onze eerste reactie was: “Wat moeten die gasten daar?” Bij de auto aangekomen, bleek dat we ze gestoord hadden in hun poging onze huurauto open te breken. De bovenkant van het linkerportier hadden ze naar buiten gebogen om bij het portierslot te komen. De zwervers waren net het hoekje om gelopen en Ewout dacht er nog achteraan te gaan. Helaas bleken ze om de hoek het op een sprintje te hebben gezet en waren dus niet meer te zien. Het portier was gelukkig redelijk eenvoudig weer in zijn oorspronkelijke vorm terug te buigen, helaas is er nu nog wel een klein buigpunt te zien aan de binnenkant van het portier. Dat zal waarschijnlijk ons eigen risico gaan kosten, bedankt!

Eenmaal in Newlands aangekomen moesten we wat zoeken naar de juiste straat. De regen kwam ondertussen met bakken tegelijk naar beneden dus dat maakte het zoeken ook wat lastiger. Bij het appartementen-complex kwam makelaar Rory met een paraplu naar de toegangspoort en begeleidde ons naar binnen. Het appartement bleek redelijk groot te zijn, maar was een beetje oubollig en somber ingericht. Bovendien was er geen internet en moesten we zelf nog een tv-aansluiting regelen. Wel leuk was het dat het maar 50 meter van het Newlands rugbystation af lag.

Toen we vertelden dat dit onze eerste bezichtiging was en we nog wel wat meer wilden zien, vertelde Rory dat er ook nog een ander appartement met 2 slaapkamers in Newlands beschikbaar was. Dit appartement zou wat duurder, luxer en kleiner in oppervlakte zijn. Omdat we daar ook graag een kijkje wilde nemen, ging de makelaar de eigenaar bellen om te vragen of we langs konden komen voor een bezichtiging. Dit bleek direct mogelijk en dus volgden we Rory in zijn oude Volkswagen busje naar de andere woning toe. De woning bleek een vrijstaand huis te zijn waarvan de bovenste verdieping te huur stond. De bovenverdieping is te bereiken via een aparte ingang. In het appartement is een woonkamer met TV (aangesloten..), een keukentje, 2 slaapkamers, 2 badkamers waarvan beiden met douchecabine en 1 met een hoekbad. Bovendien is er een zwembad in de tuin die we mogen gebruiken en is er internet via WiFi beschikbaar, echt super! We hoefden niet lang na te denken. Dit is wat we zochten! Bovendien wordt elke week het hele appartement schoongemaakt, dus daar hebben we weinig omkijken naar. De eigenaar van het huis woont beneden en heeft een kantoor aan huis, dus Ewout heeft zo ook nog wat aanspraak als ik aan het werk ben. Mensen die langs willen komen: je hoeft geen hotel te boeken, we hebben een kamer met 2-persoonsbed voor jullie! Zie onderstaande foto’s!

We vertelden na de bezichtiging tegen Rory dat we het graag rond wilden maken met dit appartement en kregen dus van hem de benodigde papieren om in te vullen. De rest van de dag zijn we bezig geweest om de papierwinkel rond te krijgen. Formulieren invullen en doorfaxen, kopieen van onze paspoorten en visums via email doorsturen, regelen dat de borg naar de Zuid-Afrikaanse bankrekening van ‘Just Letting’ (het verhuurbedrijf) overgeboekt werd, aanvragen van een kredietwaardigheids rapport bij een Nederlandse instelling en ongeveer 20 telefoontjes, sms-jes en mailtjes naar Rory heen en terug. Ons Zuid-Afrikaanse nummer kwam nu echt goed van pas!

Morgen (donderdag) checken we hier bij Capetown Backpackers uit en kunnen ons appartement betrekken. Nu moeten we nog op zoek naar een auto en willen we ook nog wat reizen voordat ik begin met mijn vrijwilligerswerk. Ik begin 20 oktober pas, maar de tijd vliegt voorbij!!

We hebben afgelopen vrijdag een Zuid-Afrikaans prepaid simkaartje gekocht dus wij zijn -behalve op ons NL nummer- nu ook bereikbaar via +27720632682… Wil je mij of Annet dus bellen… gebruik liever dat nummer, dat scheelt ons een hoop geld!

Afgelopen zaterdag vierde een van de medewerkers van het hostel zijn 21e verjaardag met een zogenaamde ‘hat-party’. Iedereen een gek hoedje op en gaan! Ik moest denken aan mijn 21e verjaardag die ik destijds ook in Kaapstad vierde, hier heel belangrijk, ze noemen het je ‘crown birthday’.

Gisteren zijn we de tafelberg opgegaan. Mijn eerste verbazing was het retour tarief van de kabelbaan, deze was namelijk erg gedaald! In 1999 betaalde ik nog 180 Rand voor een retourtje (met studentenkorting), omgerekend 60 gulden en dus zo’n 25 euro. Nu kostte hetzelfde kaartje echter (zonder die korting…) 130 Rand, omgerekend nog maar zo’n 10 euro! De tweede verbazing volgde toen we boven aangekomen waren: waar zijn de dassies?? Dassies zijn kleine harige beestjes die bovenop de tafelberg leven. Het zijn een soort van uit de kluiten gewassen hamsters, die volgens kenners de bottenstructuur (en dus niet het formaat) van een olifant hebben…. Maar ze waren in geen velden of wegen te bekennen! Annet vroeg zich af of de beestjes misschien nog in een soort winterslaap verkeerden, op zich een plausibele verklaring. Ik moest echter denken aan een paar jaar terug, en hoe Marc en ik ze Hunters Dry en bier voerden.. ze waren dol op dat spul maar misschien zijn ze daardoor wel uitgestorven… We zullen het de komende maanden gaan zien.

Vandaag zijn we hard bezig geweest om allerlei bedrijven en personen te bellen voor een woning. De meesten waren niet direct bereikbaar dus ik verwacht nog een hoop belletjes terug. Een uurtje terug kwam het eerste belletje terug, morgenochtend hebben we onze eerste bezichtiging in een apartement in Newlands, een van de zuiderlijke suburbs. De flat met 2 slaapkamers schijnt vlak naast het Newlands rugby stadion te liggen. We hebben nog geen foto’s gezien dus weten nog niet of het wat is, we gaan het meemaken!

Het weer is hier ondertussen al een paar dagen fantastisch! Mijn neus en wangen hebben een beetje het gevoel verbrand te zijn.. Het schijnt straks weer wat minder goed weer te worden maar zoals altijd geldt hier: het weer is niet te voorspellen. Die grote berg in het midden van de stad heeft het voor het zeggen en bepaalt aan welke kant van de berg de voorspelling gaat kloppen. Hou deze webcam in de gaten om te zien of ze gelijk gaan krijgen (aan deze kant van de berg…): http://www.capetown-webcam.com/ Ook plaatjes van de afgelopen 24 uur zijn er te bewonderen! Meer webcams in Kaapstad kun je hier bekijken: http://www.kapstadt.de/livecam.htm (scroll iets naar beneden)

Kaapstad webcam op 22 september 2008 om 18:10:02

Voordat we weg gingen kregen we allerlei kadootjes van Martina, voor in het vliegtuig, voor de eerste dag, voor de tweede dag etc.. We hebben al wat leuke dingetjes uitgepakt maar de kadootjes van vandaag (de derde dag dus) vonden we tot nu toe het leukst.. Zie de foto’s!

We zitten nu trouwens bij La Med (bar bij Clifton strand) op het terras in de zon..  Heeeeerlijk!

Martina: bedankt!

Nog veel gestresst de laatste uurtjes in Nederland, we moesten nog een paar persoonlijke spullen naar Ewout’s ouders brengen… Rond 13.30 uur zijn we vertrokken van huis met ZWARE koffers! Nog even snel afscheid nemen op het Keern en dan richting Schiphol. Monique (schoonzus) bracht ons samen met haar zoon, Ralph naar Schiphol. Om 14.15 uur kwamen we daar aan. Mijn vader en Elly, Ewout’s zus Mireille met Marc en hun kinderen waren er om ons uit te zwaaien. Gezellig nog wat gedronken en dan door de douane. Om 16.25 uur vertrok ons vliegtuig naar Londen Heathrow. Hier hebben we 3 uurtjes moeten wachten. Om 19.20 uur (engelse tijd) vertrokken we vanuit Londen naar Kaapstad. In het vliegtuig hebben we redelijk goed geslapen en rond 8.00 uur vanmorgen kwamen we hier aan. Toen we onze koffers hadden, hebben we gelijk op het vliegveld een auto gehuurd voor de komende 2 weken. Een zilvergrijze opel corsa waar de kofferbak net groot genoeg was voor mijn HUGE koffer. We zijn gelijk naar Capetown Backpackers/Guesthouses gereden waar we de eerste week verblijven.

Vandaag hebben we nog veel moeten regelen vanuit de hotelkamer voor de huurders van ons huis. Ja, jullie lezen het goed! We hebben afgelopen dinsdag nog kijkers gehad en ons huis is nu verhuurd voor de komende 8 maanden aan 3 poolse mensen. (1 jongen en 2 meiden) We hopen en bidden dat het allemaal goed zal gaan. Het is toch ons huis waar we nog maar anderhalf jaar in wonen met allemaal nieuwe meubels en waar we met bloed, zweet en tranen geklust hebben om het zo te krijgen zoals het nu is. Vanmiddag trekken ze er in. Ewout’s ouders doen onze post en zijn vader is contactpersoon voor de huurders voor als er iets is, regelt ook de overdracht en houdt toezicht.

Helaas kon de zon niet mee in onze koffers, maar arriveert waarschijnlijk dit weekend. Tot die tijd moeten we het met zijn tegenpool regen doen. Onze planning voor morgen zien we dan wel, we gaan eerst nog even uitrusten!

Over precies een week vertrekken wij naar Kaapstad. Vandaag is mijn paspoort terug gestuurd met het visum erin. We hebben ons huis helaas nog steeds niet verhuurd, maar zijn er nog wel druk mee bezig. Wij zijn de laatste weken erg druk bezig met inpakken en afscheid nemen van iedereen.

Afgelopen vrijdag zijn we met een groepje vrienden gaan bowlen, was erg gezellig! Zondag zijn we gezellig uit eten geweest met een goede vriendin van mij. Helaas was het eten iets minder, ik had erge buikpijn gekregen en Ewout heeft mij midden in de nacht naar het ziekenhuis gebracht op de fiets. Daar zijn allerlei onderzoeken gedaan, hoogstwaarschijnlijk een voedselvergiftiging. Dinsdagochtend moest ik terug komen naar het ziekenhuis voor een tweede onderzoek. Het bleek een maag-darminfectie te zijn die ik waarschijnlijk heb opgelopen van besmet eten. Gelukkig ben ik alweer iets opgeknapt, de paracetamols doen hun werk goed

Ewout is nog druk aan de klus geslagen, o.a. de radiator in de badkamer hangt nu eindelijk Deze week gaan we er nog even tegenaan om alles voor elkaar te krijgen. Omdat mijn opa  80 jaar wordt, gaan we een weekendje weg met mijn familie. Mooi moment om iedereen nog even te zien voor ons vertrek.

Voor degene die ons kunnen/willen uitzwaaien op Schiphol: we zijn er woensdag de 17e rond 14.00 uur! We vliegen om 16.25 uur en zijn de volgende ochtend in Kaapstad. Vanaf dat moment doen we de naam van deze site eindelijk eer aan!

Het was even wat uitzoekwerk, maar gelukkig hebben we het toch weten op te lossen. Ik heb nu een wereldreizigerverzekering (”Elvia Globetrotter”) afgesloten met volledige medische kostendekking. Het is zelfs voordeliger dan hier in Nederland verzekerd te blijven. Het nadeel is wel dat je bij deze reisverzekering alleen per maand kan verzekeren. De dekking gaat in op de dag dat we vertrekken (17 september 2008) en eindigt op de dag dat we terugkomen (19 mei 2009) maar ik moet mij wel voor 9 maanden verzekeren, terwijl ik maar voor 8 maanden en 2 dagen verzekerd ben. Helaas is het niet anders.

Ik heb Anderzorg opgezegd per 17 september en als alles goed gaat, ben ik per 19 mei 2009 weer bij Anderzorg verzekerd. I’ll keep my fingers crossed.

Nog even iets anders: ons huis is helaas nog steeds niet verhuurd. Mochten jullie mensen weten, stuur dan even een mailtje!